مقایسه تغییرات رادیولوژی ریه در سل ریوی اسمیر مثبت و اسمیر منفی

زمینه و هدف: توبرکولوزیس یک عفونت مزمن ریوی است که یک سوم مردم دنیا را آلوده کرده است و در حال حاضر سبب 2 میلیون مرگ و 9 میلیون بیماری در سال می‏شود. یکی از تست های پاراکلینیکی کمک کننده در تشخیص سل ریوی در کنار اسمیر، رادیوگرافی ریه می‏باشد. رادیوگرافی در بیماران مسلول اسمیر منفی که اکثراً در تشخیص، با تأخیر صورت می‏گیرد، می‏تواند کمک کننده باشند. در این مطالعه، تغییرات رادیولوژی در دو گروه بیماران مسلول اسمیر مثبت و اسمیر منفی با هم مقایسه شده‏اند. روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی گذشته نگر، از میان 376 نفر بیمار که در طی سال های 80- 85 با تشخیص قطعی سل ریوی به مرکز بهداشت بیرجند ارجاع شده بودند، صد نفر که بر اساس معیارهای تعاریف سازمان بهداشت جهانی اسمیر مثبت بودند، انتخاب شدند. سپس از میان بیماران اسمیر منفی، صد نفر که از نظر مشخصات دموگرافیک با بیماران اسمیر مثبت همسان بودند، انتخاب گردیدند. از همه آنها یک گرافی ریه گرفته و توسط یک نفر متخصص رادیولوژی تفسیر شد. آزمایشات خلط کلیه بیماران، در آزمایشگاه مرجع مرکز بهداشت توسط یک نفر انجام شد. نتایج حاصله با استفاده از جداول توزیع فراوانی و آمار توصیفی، با استفاده از نرم‏افزار spss (ویرایش 15) و آزمون های آماری کای‏دو تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: بر اساس نتایج این مطالعه، بجز انفیلتراسیون رتیکولوندولر، فراوانی نسبی سایر یافته های رادیوگرافیک در گروه اسمیر مثبت بیشتر از اسمیر منفی بود که فقط در متغییرهای کلسیفیکاسیون، پهن شدن مدیاستن، انفیلتراسیون patchyو آدنوپاتی ناف ریه، این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (05/0p<). نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه، با وجود آنکه تغییرات رادیوگرافی در تشخیص سل ریوی قطعی نیست، اما همراه علائم بالینی و اسمیر خلط، کمک کننده می‏باشد.